The big city of London...

Ik ben alweer een tijdje in Londen, de tijd gaat snel. Maar als ik terugkijk lijkt het alsof ik gister aankwam. Het word al leuker en ik kan al steeds beter mijn draai vinden gelukkig. De collega's waarmee ik werk zijn allemaal erg vriendelijk en altijd wel in voor een grapje, wat ook fijn is voor de werksfeer :)

de standards zijn hier anders dan in La Fregate en mijn collega's gaan niet above and beyond om het de gast naar het zin te maken,, wat ik opzich wel begrijp, aangezien ze er simpelweg niet voor betaald krijgen. Maar soms heb ik nog wel moeite om dat te accepteren, voor mij is de klant nog altijd koning en zal ik proberen alles eraan te doen hun verblijf zo aangenaam mogelijk te maken, maar helaas is dat niet altijd mogelijk. In sommige kamers kijk je bijvoorbeeld uit op de muur van het andere gebouw,, daar is vrij weinig aan te doen. Veel tv's moeten met de hand bediend worden, aangezien de afstandsbediening vaak verdwijnt het niet de moeite is om steeds nieuwe aan te schaffen etc. dat soort dingen. Maar... laatst was er wel iets wat ik leuk vond om uiteindelijk te hebben opgelost :D namelijk;
er was een pakje naar ons hotel gestuurd voor een gast, maar aangezien de namen op het pakje niet overeen kwamen met de naam in ons systeem, is het pakje geweigerd. Begrijpelijk. De zender was het daar natuurlijk niet mee eens, aangezien hij (volgens zeggen) een behoorlijk bedrag ervoor had neergelegd en nu zou het zoekraken in Engeland. Dus ik het vervoersbedrijf gebeld of de bezorger alstublieft diezelfde dag nog eens terug kon komen om het pakje alsnog af te leveren. Nee, eerste aflevertijd was maandag, of als ik het zaterdag wilde, maar dan kostte het extra 12pond. Maar de gast zou zaterdag uitchecken en het vervoersbedrijf kon mij de levertijd niet garanderen. Dus ik weigerde die optie. Uiteindelijk had ik iemand aan de lijn die beloofde dat de chauffeur diezelfde dag nog terug zou komen om het pakje alsnog af te leveren. Mooi! dacht ik... 18.50pm nog geen pakje... ik weer bellen. Wie heeft je dat beloofd? dat is absoluut niet mogelijk. Natuurlijk werkte er geen (naam) daar opeens en geen van de collega's wist iets af van die belofte... natuurlijk. heel fijn. dus ik kon de zender het slechte nieuws brengen. Ik kon niks meer doen. Nou, die gaf dus een scheldorkest door de telefoon.. vervolgens belde de gast voor wie het pakketje was, en die gaf daar nog lekker een lading overheen en alles wat ik kon doen was verontschuldigen voor het feit dat we het pakje hadden geweigerd... nou, dacht ik; dat was het dan,, einde verhaal. Maar nee, 10 min voor het einde van mijn shift, belde de zender weer met de opdracht om het pakje naar een ander adres te laten versturen. maar het vervoersbedrijf was natuurlijk toen allang gesloten. Gelukkig had ik de volgende dag vroege dienst en kon ik er direct achteraan. Inmiddels had ik wel beide namen weten te bemachtigen die echt op het pakje stonden en mijn supervisor zei daarom dat ik er niet meer achteraan hoefde... want het was niet onze schuld... maar het zat me gewoon niet lekker na al die telefoontjes van de vorige dag... het laatste wat ik kon doen was het verzendadres laten veranderen,, dus dat ging ik ook proberen. En het is gelukt! Het pakje gaat naar het andere adres. De gast was dankbaar... de zender ook. En dat gaf me gewoon een fijn gevoel, dat alles was opgelost. :)

Ik heb inmiddels Agnes van La Fregate ook weer gezien! Zaterdag nog gezellig uit eten geweest. zo leuk! We eindigden van de Gay Parade (my god!!) in een club met alleen Braziliaanse fans tijdens de laatste 10min van de wedstrijd.. "we really need to get out of here" zei ik toen de muziek begon en iedereen los ging om te feesten haha. Maar ontzettend gelachen en lol gehad. 9 maanden hadden we elkaar niet gezien en het was alsof het gister was. Ik was dinsdag al met haar mee geweest op huizen jacht, zoveel gepraat en herinneringen opgehaald aan Guernsey echt super! ze werkt vlakbij mijn hotel, en afspreken is dus erg makkelijk. Ik ben wel blij dat ik hier buiten werk ook gewoon mensen ken waarmee ik mijn vrije tijd doorbreng :)

Ik merk wel dat ik hier in Londen thuis meer mis dan tijdens mijn vorige stage, maar dat komt ook wel weer goed. Londen is zo groot en er zijn zoveel mensen, en niemand geeft een zier om je... als je voor een bus komt; tja, weer een minder. Zo lijkt het een beetje haha. Ik heb het wel naar mijn zin hoor, dus geen zorgen ;) maar ik merk dat Guernsey gewoon meer bij mij paste. Londen is een beetje te massaal. Het is opzich wel handig, alles is in de buurt, de metro is super makkelijk (zolang er niemand voor springt)... mensen zijn super direct; ik ben al drie keer door verschillende jongens op straat uit gevraagd, terwijl ik naar de metro liep of wat ook... gister nog... Ik was onderweg naar Chelmsford en liep met mn telefoon te spelen en keek soms op om te kijken waar ik liep, kijkt een jongen mij aan en lacht... ik loop gewoon door en ga ergens beltegoed halen.. wanneer ik de winkel uitloop zie ik hem in mijn ooghoeken staan, maar ik negeer hem en loop gewoon door naar de metro. maar in de winkelruiten zie ik gewoon dat ie steeds dichterbij komt. (het was op queensway, dus een straat met veel mensen) en op een gegeven moment was ie zo dichtbij dat ik hem niet meer kon negeren, dus ik kijk om.. zegt ie: "hoi, ik vond je mooi, dus ik volgde je,, want ik wilde een praatje met je maken.. :)" wtf??!! dat is toch absurd haha. Hij had verder niks kwaads in de zin, ik bedankte vriendelijk en vervolgde mijn reis.
In Londen kan je echt ALLES verwachten en er is weinig dat mij nog verbaast, serieus... idioot geklede mensen.. vreemde situaties... Nederlanders... etc.
Al moet ik zeggen dat ik nog weinig britten heb ontmoet haha.

Maar goed, dit was dus weer mijn update voor nu :)
Ik hoop dat het met iedereen thuis goed gaat!

xx liefs,
Monica